Þingsetningarræða forseta

Þingsetningarræða forseta nú í vikunni var eftirtektarverð fyrir fleira en eitt. Hér verður aðeins staldrað við þau ummæli að endurskoða þurfi lög um forsetaembættið í ljósi umræðna undanfarna daga. Hugsanlega legg ég dýpri merkingu í þau ummæli en forsetinn sjálfur en á slíku verð ég sjálfur að bera ábyrgð.

Ég hef um nokkra hríð verið þeirrar skoðunar að endurskoða þurfi ákvæði stjórnarskrárinnar um forsetann frá grunni. Þar á ég við greinar 3-30 í stjórnarskránni. Góð vinnuregla fyrir Alþingi væri að taka þesaar 28 greinar og gera þær að sérstökum lögum utan stjórnarskrárinnar og vinna með þær þar. Þetta er í anda þess sem gildir um ríkisstjórnina sem starfar eftir sérstökum lögum utan stjórnarskrár. Að vísu tvinnast þetta nokkuð saman í áður nefndum greinum stjórnarskrárinna. En stór hluti þessara greina, það er greinar 13-30, eru arfleifð frá konungsríkinu Íslandi sem er ekki lengur til og þurfa því að breytast í þá átt sem við viljum láta gilda í lýðveldinu Íslandi. Lokagrein ætti að vera að lögin taki gildi eftir næstu Alþingiskosningar að því tilskildu að þau verði samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu sem fari fram samhliða þeim kosningum og um leið falli niður greinar 3-30.

Samhliða þessu þarf að leita uppi öll ákvæði í núgildandi lögum sem eru arfleifð frá konungsríkinu Íslandi en eiga ekki lengur heima í lýðveldinu Íslandi og gera á þeim viðeigandi breytingar. Þetta á meðal annars við um ákvæðin um uppreisn æru sem ég tel að hafi verið efst í huga forsetans.

Að sjálfsögðu þarf að fara fram almenn umræða í þessu ferli um hvaða hlutverki forsetinn á að gegna í okkar þjóðfélagi. Ég læt umsögn í þeim efnum bíða betri tíma.